Waarom Golf Works Shaft Academy?
Er is een bekend gezegde: “Kennis is macht” en helaas laat niet iedereen zich hinderen door kennis. In deze serie gaan we daar wat aan doen. Hopelijk kunnen diegene die dit gelezen hebben dan een onderscheid maken tussen kennis en de onzin die je vaak hoort. Objectieve kennis en met goede informatie betekent betere keuzes.
Een goede start is te bedenken dat er veel misinformatie is over shafts. Het gebrek aan de juiste informatie laat veel golfers denken dat je een graad in techniek moet hebben om de basis van shaft eigenschappen te begrijpen. Dat is natuurlijk niet nodig en dat zou ook niet zo moeten zijn. Een deel van de verwarring komt van het feit dat veel shaft fabrikanten baat hebben bij het ontbreken van uniforme meetmethoden, specificaties en terminologie. Gevolg is dat er een grote groep golfers misinformatie krijgt voorgeschoteld en omdat er geen klankbord is dat als waarheid aannemen. Bij gebrek aan echte informatie creëren ze hun eigen waarheid.
Iets anders wat het zo gecompliceerd maakt is de fysieke constructie van een golfshaft. Onafhankelijk van hoeveel of hoe weinig technologie in het materiaal, het ontwerp of de constructie is gegaan wanneer de kleur er op zit zien ze er allemaal even spannend uit. Een 500 euro shaft ziet er vrijwel hetzelfde uit als een 50 euro shaft. Een onderwerp dus dat aanleiding kan zijn tot veel discussie waar de vargen misschien wel groter in aantal zijn dan de antwoorden. Het doel van Golf Works Shaft Academy is om meer inzicht in dit onderwerp te geven. Gelukkig kunnen we met de kennisbank die beschikbaar is van Fujikura golf shafts veel verklaren.
Waarom FUJIKURA?
Fujikura is een ideale partner omdat Fujikiura kennis heeft van shafts en omdat ze een marktleider zijn. Een rijke historie van pionieren in de technologie en innovatief werken. Belangrijker is de openheid, je kunt met een beetje vasthoudendheid alles vinden wat je weten wilt over shafts. Natuurlijk is dat nooit helemaal objectief maar beter dan de Fujikura kennisbank is niet beschikbaar.
GESCHIEDENIS
Fujikura Rubber LTD bestaat sinds 1900 in Japan maar ging zich pas in 1970 bezighouden met het maken van golfshafts uit koolstofvezel matjes. In de eerste helft van de 1990’s kwam in de VS op de markt terecht doordat zij de oranje TI Bubble shaft maakten voor Taylor Made. In die tijd werden shafts over het algemeen alleen voor club-fabrikanten gemaakt. Er was geen onderscheid tussen de shafts “gemaakt voor merk X” en de shafts van hogere kwaliteit zoals die golfers nu kiezen. Aldila, Fujikura, Graphite Design, Mitsubishi en True Temper waren in dat opzicht gelijk aan elkaar. Elke shaft fabrikant werkte exclusief voor een club-fabrikant, mooi voor een vaste omzet en inkomen maar weinig innovatie in de shaft technologie.
In 1997 lanceerde Fujikura Triax, een technologie die gebruikt werkt in de originele Speeder shafts serie. Triax kwam voort uit een idee voor de defensie industrie. In satellieten wordt ook een zekere stabiliteit gevraagd. Fujilura gebruikte het principe om vervorming en ovaalvorming van de shaft tegen te gaan tijdens de swing. Binnen de kortste keren had iedereen dat in een of andere vorm. Triax was geen magische oplossing maar omdat Fujikura er als eerste meekwam konden ze er naam mee maken. Bovendien werd ier een relatie gelegd met de luchtvaartindustrie die nu nog steeds bestaat. En ook leuk, Triax was een unieke product eigenschap die Fujikura de mogelijkhied gaf om de luxe markt op te gaan
Soms heb je als organisatie een geweldige timing. In de Jaren 2000 kwamen ze met de Vista Pro serie een shaft met verschillende gewichten in verschillende buigzaamheden. In 2005 kwam Fujikura met de Rombax Technologie een matje met een hoek van 90° daarmee werden 5 assen gevormd in een shaft. Zeven jaar later in 2012 was er de Blur die als eerste de TeXtreme techniek toepaste. De Fujikura Speeder Evo Blue (2014) was de eerste shaft waar in de Toray T1100G geprefabriceerde matten warden gebruikt.
En dit jaar gebruiken ze in de Ventus shaft over de hele lengte Pitch 70 Ton koolstof vezels, en dat is 150 % stijver dan de T1100.
ENSO
ENSO is een system gebaseerd op camerabeelden, er zijn negen 3D camera’s die elk met 1000 beelden per seconde vastleggen hoe de zeven sensoren bewegen. Van die zeven sensoren zitten er vier op de shaft en drie op het clubhoofd. Drie camera’s leggen alle swingdetails vast, met deze beelden kunnen de ingenieurs de relaties leggen tussen verschillende variabelen en beter begrijpen hoe specifieke shaft karakteristieken de prestaties van de speler beïnvloeden
De mogelijkheden van ENSO zijn eindeloos en welk idee jij nu ook hebt hoe je dit zou willen gebruiken, reken maar dat de ingenieurs van Fujikura dit idee en of probleem al vanaf alle kanten bekeken hebben en waarschijnlijk al hebben opgelost of in praktijk gebracht. Bedenk ook eens hoe mooi het zou zijn om gefit te worden met behulp van ENSO. Een paar swings en gebaseerd op je swing karakteristieken is er een shaft voor je of deze kan voor je gemaakt worden. Toekomst? Ja maar wel tof dat het kan, afgezien van de kosten natuurlijk. Fujikura werkt er aan.
Cultuur
De Fujikura shafts worden met de hand gemaakt, de mensen die dat doen werken ook al enkele decennia bij Fujikura en niet enkele maanden. De shafts worden gesneden en gerold met de hand. Andere handelingen verlopen wel geautomatiseerd: Stickers en labels plakken, inpakken in cellofaan. Maar elke shaft wordt bij Fujikura net als bij ander shaftmakers behalve bij TPT met de hand gemaakt.
Fujikura is geen volger. Ze wachten niet om te zien wat een ander bedenkt om zo op R&D kosten te besparen. Soms een verstandig idee hoewel de producten vaak een stuk minder goed zijn maar ja weet de gewone golfer dat?
Wat niet past bij Fujilura is lawaaierige reclame campagnes of beloften over prestaties die niet waar te maken zijn.
VALIDATIE
Hoe goed een golfmerk het doet kun je zien aan hoe er op gereageerd wordt op de professional Tours en hoe goed de producten verkocht worden. Dan blijkt Fujikura het goed te doen op de PGA Tour. Het is vaak stuivertje wisselen om de eerste plaats met Mitsubishi Chemical shafts. Ze verdelen de top 44% vaak Keurig in twee delen. 22,6 % Mitsubishi om 21,4% Fujikura in 2019. De eerstvolgende fabrikant heeft 15 % en de rest verdeel de ander ongeveer 41 %. Belangrijk om te weten is dat Fujikura spelers niet betaald voor het spelen met Fujikura, eigenlijk doet geen shaft fabrikant dat. Een uitzondering is misschien LA Shaft (voorheen Matrix) die experimenteren met vorm van eigenaar worden van het bedrijf om voet aan de grond te krijgen op de PGA Tour. In winkel verkoop doet Fujikura het ook goed. 42% van alle achteraf gefitte shafts of upgrade shafts van club-fabrikanten zijn Fujikura shafts. Oftewel we kunnen wel vertrouwen op de kennis en kunde van Fujikura en ons eigen filter blijft natuurlijk actief!
Wat gaan we doen?
We hopen duidelijkheid te brengen en antwoorden te geven op zowel simpele vragen als op meer complexe problemen. Zoals bijvoorbeeld:
Als er maar een beperkt aantal buigprofielen zijn en alle shafts gemaakt worden van gelijksoortige en in sommige gevallen zelfs identieke materialen zijn shafts dan niet meer gelijk aan elkaar dan verschillend van de andere?
Ja veel golfers denken zo, de constructie en basisvorm van shafts zijn allemaal hetzelfde. Echter de EI profielen (een grafische weergave van het totale buigprofiel van een shaft) zijn net je navigatie systeem in de auto, je ziet de weg van punt A naar punt B. Er zijn verschillende routes mogelijk die allemaal min of meer hetzelfde zijn maar bij een kritische blik toch subtiele verschillen hebben. Die verschillen leiden bij shafts tot significante verschillen in prestaties.
Elke weg heeft zijn eigen maximum snelheid, wegoppervlak, verkeersdrukte en aantal stoplichten. Shafts krijgen vaak aanduidingen als gemiddelde lancer hoogte, lage spin maar dat is weinigzeggend zonder context, zonder vergelijkingsmateriaal. Objectieve metingen zoals CPM (trillingen per minuut) maken het eerder minder dan meer overzichtelijk. Deze metingen zijn van shaft fabrikant tot shaft fabrikant veel meer gelijk maar omdat ze alleen maar een maat zijn voor de stijfheid van een deel van de shaft (grip uiteinde) is het een incompleet antwoord.
Vragen over shafts, daar zit deze ook vaak bij: Hebben handgerolde shafts een betere kwaliteit of is machinaal produceren beter?
Ja, beide. Wanneer je de zogenaamde “Pre-peg” (matten koolstof vezel die geimpregneerd zijn met lijm ) is de gangbare methode om ze met de hand om de metalen shaftvorm te rollen en dan machines te gebruiken om het werk te doen wat mensenhanden niet kunnen. Zo doen de grote shaft fabrikanten het. Anderen zeggen dat de hele productie geautomatiseerd moet worden om de toleranties kleiner te maken en dus beter prestaties geven. Helaas hoort bij de schaal waarop dit moet gebeuren een lastig kostenplaatje.
Wie is er goed genoeg om voor een shaft gefit te worden?
Vaak wordt er gedacht dat dit alleen zin heeft voor de betere golfers, alsof die dat meer waard zijn. Er hangt een auro omheen van exclusiviteit; “Alleen voor single handicappers altublieft”. Maar wat als sportscholen alleen fitte mensen zouden toelaten of de monteur in de garage alleen zou willen werken aan auto’s die nog nooit een beurt gemist hebben? In feite hebben hogere handicappers meer baat bij een professionele fitting. Hoe meer informatie beschikbaar komt en hoe inzichtelijker het wordt hoe beter.
We starten daarom met les 1 Wat weet jij van je eigen shafts (binnenkort op Golf Works)
SHAFT ACADEMY - INHOUD
- Wat weet jij van je eigen shafts
- Shaft materiaal